De geest die op aarde wou kijken.

 

Op een grote wolk daar woonde een rare geest.

Die graag eens op aarde wou kijken ,hij was daar nog nooit geweest.

Hij zag van boven af ,wel heel veel vreemde dingen.

Hij hoorde vaak kerkklokken luiden,en ook vaak kinderen zingen.

Nu dacht hij kom vooruit trek snel je stoute schoenen aan.

Dan zweef je naar beneden ,om daar te kijken gaan.

Hij kwam op de aarde aan ,en keek goed om zich heen.

En zei nu in zichzelf ,als geest ben ik hier wel alleen.

Ze kunnen me toch niet zien,ik kan ze wel wat plagen.

Of kunnen ze daar niet tegen ? zal ik het eerst maar vragen.

Hij sprak een kleine jongen aan ,zeg knul waar ga jij heen?

Met die zware tas zo op je rug,en helemaal alleen.

De jongen keek heel verbaast ,en trok zijn wenkbrouwen omhoog.

Hij wist niet wat hem overkwam , een geest die voor hem vloog.

Hij sprak zie ik het goed,hé waar kom jij vandaan?

Want een echte geest sjee het is me wat,wist niet dat die ook echt bestaan.

Ja hoor geloof me maar,ik leef op een wolk daarboven.

En zweef nu ook echt naast je ,dat kan je nu geloven.

Wil jij mijn vriendje worden ,vroeg de jongen,dat lijkt me reuze fijn.

Dan kunnen we samen spelen ,dat zou geweldig zijn.

Ja hoor zo sprak de geest ,leer jij me maar te spelen.

Want boven op die wolk ,zit ik me te vervelen.

Nu speelde het jongetje met zijn nieuwe vriend de geest.

En zei ook tegen hem ,het nog nooit zo gezellig geweest.

Want mijn ouders doen alleen maar werken,en dan ben ik maar alleen.

Het is dan zo erg stil,met niemand om me heen.

Maar nu heb ik een vriend ,die dan met mij gaat spelen.

Ik zal me dan ook gelukkig nooit meer een dag dan gaan vervelen.

 

                                                                                                               Jack.