het nijlpaard en de olifant

het nijlpaard en de olifant.

Sloompie een nijlpaard , en Alfred een olifant.                  
Stonden samen dromerig te kijken aan de waterkant.
Ze keuvelde wat , en waren aan het herkouwen.
Ze kenden elkaar goed , en konden op elkaar bouwen.
Het warem twee dikke vrienden , en gingen door dik en dun.
Niemand die daar tussen  kon komen , ze gunden het hun.
Zeg Sloompie zei Alfred ,hoe gaat het er mee.
Is er nog iets nieuws gezegd over ons twee.
Och sprak Sloompie , heel langzaam en zacht.
Niets anders gehoord , dan dat iedereen vaak om ons lacht.
Om ons lachen sprak Alfred , wie en waarom.
Ja uh zei Sloompie , en gniffelde dom.
Ik hoor ze vertellen , hoe of ze over ons denken.
Maar mij kunnen ze wat hoor , ik ben niet te krenken.
Ze denken dat wij verliefd zijn op elkaar.
Ik laat het maar zo , ze denken het maar.
Hi hi grinnekte Alfred , en begon te tropetteren.
Als ze het zeggen zo in mijn snuit , zal ik ze nat spetteren.
Ik zal ook heel zacht , gaan staan op hun tenen.
Nee he  sprak Sloompie , dat kan je niet menen.
Maar oke nu Alfred ik moet nu gaan eten.
Want kom ik te laat thuis , kan ik het vergeten.
De groeten Sloompie zei Alfred en tot besluit.
Gaf hij hem een vriendelijk klopje , met zijn lange snuit.
 
                                                                              Jack.