Mijn oma.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mijn oma was een lieve vrouw, ze was heel oud en wijs.

Haar haren zaten in de krul ,en waren erg grijs.

We waren dan ook graag bij haar, ze deed ons dan verwennen.

Maar als je zelf zo een oma heb ,dan zal je dat herkennen.

Ze bakte dan voor ons pannenkoeken met spek en stroop.

Je kreeg er dan niet een , maar meteen een hele hoop.

Ze kon ook mooi vertellen ,dan zaten we heel stil te luisteren.

We dorsten dan niet te hoesten ,en ook niet wat te fluisteren..

Ze had een heel groot grachtenhuis ,daar konden we leuk in spelen.

En waren we bij oma , konden we ons nooit te vervelen.

Nooit was haar iets te veel ,en we hadden daar altijd plezier.

Met spelletjes en van alles ,er was daar veel vertier.

Nu loop ik nog wel eens langs haar huis ,en laat mijn gedachten gaan.

Aan die mooie tijd met haar ,en wat we hadden gedaan.

Het is niet meer zo als het was ,het is wat koud en kil.

De mensen praatte haast niet met elkaar ,ze zijn ook erg stil.

Maar als ik soms daar loop ,kijk ik naar haar raam daarboven.

Dan is het net of ik haar voor het raam zie zitten ,al kan ik dat niet geloven.

Uit mijn gedachten is ze nooit ,ze was een lieve schat.

Wat zou het nu toch mooi zijn ,als iedereen zo'n oma had

 

 

Jack.