De vrolijke geesten.

 

 

De geesten in het enge bos.

Die leefde er ook echt op los.

Ze dronken  en ze sprongen.

En dansten  en zongen.

Zo was er een met een grote neus.

En dat was een echte reus.

En een met grote oren.

Zodat hij alles  hoorde.

En ook eentje met een lange baard.

En eentje met een paardenstaart..

Maar ze waren best wel aardig.

Misschien wat eigenaardig.

Maar op een dag die met de grote oren.

Iets eigenaardigs hoorde.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Een oude vrouw liep door het woud.

Ze was heel grijs en echt stokoud.

Zr was misschien wel honderd jaren.

En was kruiden aan het vergaren.

Die ze stopte in een grote mand.

Die had ze hangen in haar linkerhand.

Ineens zag ze de geest ,die met de grote oren.

En ze sprak nu tegen hem , zeg moet je eens even horen.

Ik zoek kruiden voor mensen met een gebroken hart.

Zodat ze weer vrolijk worden, want nu zien ze alles zwart.

Oké zo zei de geest ,en riep hard naar de rest.

Kom jongens help eens even ,  kom op he doe je best.

Ze vonden de kruiden, en gaven die het vrouwtje mee.

Ze bedankte hen met een kus ,en liep weg heel tevree.

Ze maakte daarvan een drankje ,en gaf dat aan alle mensen.

Die daarna vrolijk werden ze kon zich niets beters wensen.

 

 

Jack.