De kever die koning wou worden.
Er was er eens een dikke kever, die had heel rare gedachte.
Hij wou koning zijn, en dacht dat iedereen wel daar op wachtte.
Hij trok zijn mooie kleren aan ging kordaat op pad.
Maar de dieren om hem heen, hadden het met hem gehad.
Ze zeiden nu die rare kever die wil ons gaan regeren.
Daar steken we een stokje voor, we zullen hem wel leren.
Hij wil alleen maar beter zijn dan wij, maar het is alleen voor zijn gewin.
En dan let hij niet op anderen, maar doet dan alleen zijn eigen zin.
We moeten hem maar overtuigen dat, dat niet is wat wij alle willen.
En hebben daar totaal geen zin in te dansen, naar de kever zijn grillen.
Ze gingen nu vergaderen want vonden, iedere stem die telde.
En als er iets niet in de haak was ze dat elkaar ook melde.
De kever werd er nu bij gehaald, en ze zeiden; jij koning nee dat gaat niet door.
Want een ieder in het bos stemt tegen en er is er ook niet eentje voor.
De kever werd boos en riep, het is mijn roeping ik voel het echt.
Ik heb gelijk wat je ook zegt.
Jullie vinden me gewoon een buitenbeen.
En mag ik geen koning zijn dan ga ik heen.
Er klonk een heel erg groot applaus, en een hoerageroep.
Ze zeiden mestkevertje, word jij maar koning in de poep.
Boos liep de kever weg, maar daar heeft niemand om getreurd.
En geloof me maar het was ook heel echt daar gebeurd.
Jack.
Maak jouw eigen website met JouwWeb