De sneeuwpop.

 

 

Een sneeuwpop heel dik en rond ,stond verlaten in de wei.

De kinderen die hem gemaakt hadden , waren daarover trots en blij.

Maar 's avonds moesten ze naar huis ,dus stond hij daar nu alleen.

Het was heel koud en guur ,en de wind blies om hem heen.

Brr zo zei de sneeuwpop ,wat is het hier stil en koud.

Ligt het nu aan mij ,of zijn mijn gedachten nu zo oud ?

Ik heb dan wel een das om ,en een hoed op , maar verder ben ik bloot.

Sta nu ook te trillen ,en mijn pijp is uit, en mijn neus is ook al rood.

Dit is niet leuk ik wil hier niet blijven het heeft toch geen enkele zin.

Niemand te zien ,ik ga hier weg ,ik wil de wijde wereld in.

Ja hoor zo sprak de ekster ,die was neergestreken op zijn hoed.

Een sneeuwpop de wijde wereld in of hoorde ik het soms niet goed!.

Jawel  de wijde wereld in zei de sneeuwpop ,misschien wel naar de tropen.

Whoeaaa lachte de kraai dat kan toch niet ,het water zou  bij jouw er zo uitlopen.

O ja sprak de sneeuwpop dat is waar ,dat kwam niet in mijn gedachten.

Maar als ik het zo koud heb en sta te trillen , word ik maar uitgelachen.

Nee hoor zei de ekster vertrouw nu maar op mij.

Want wat ik in gedachten heb ,daarvan word jij weer blij.

Er staat hier even verderop ,een grote zwarte vogelschrik.

En die heeft twee jassen aan denk dat ik er eentje voor je pik.

Hij haalde snel de jas en gaf die aan de sneeuwpop.

Die hem heel snel aandeed ,en hem lekker strak om zich heen trok

Nu staat er een sneeuwpop  met een jas en een rode neus en een hoge hoed.

En iedereen die langsloopt zie je denken het staat hem best wel goed.

Zie je eens een sneeuwpop met een warme jas aan ,en met een grote glimlach.

Ga hem dan niet uitlachen ,maar zeg hem gewoon gedag.

 

 

Jack.