de vergeetachtige tijger

De  vergeetachtige tijger.
 
Een tijger was zijn strepen kwijt hij voelde zich verloren.
Want een tijger zonder strepen ,nee zo was hij niet geboren.
Hij zocht zijn hele huis af zelfs achter alle boeken.
Radeloos was hij aan het brullen ,maar wist echt niet waar te zoeken.
Gisteren had hij ze nog en het was echt zijn grote trots.
En je kon hem dan ook haast niet zien ,als hij zat daar boven op de rots.
Waren ze soms gestolen toen hij sliep ,of was hij ze vergeten.
Alles schoot nu door hem heen ,hij moest het zeker weten.
Hij liet nu woest zijn tanden zien en gromde ook heel luid.
De dieren keken elkaar angstig aan ,waarom maakte hij dat geluid.
Ze slopen zachtjes dichterbij ,maar ook weer niet te dicht.
Ze zagen de tijger zonder strepen ,dat was een raar gezicht.
Nu gniffelde ze en lachte wat en zeiden tot elkaar.
We moeten hem maar helpen zoeken want dit is echt heel raar.
Een marter liep naar de tijger toe en zei; hou je nu eens stil.
Wanneer had je je strepen nog dat is wat ik weten wil.
Ja pff tsjee daar vraag je wat ik denk gisteren had ik ze nog.
Want toen ik me ging wassen toen waren ze er nog.
En wat heb je gedaan vroeg de marter toen je nog je strepen had.
Helemaal niets zo zei de tijger ik nam gewoon een bad.
                                                                               
Ik had mijn jas even uitgedaan toen ik me stond te wassen.
En heb me laten drogen ,en was ook even wezen plassen.
Ik kijk daar even zei de marter waar zei je dat dat was.
Daar bij die grote boom je weet wel ,net voor de grote plas.
De marter ging er nu naar toe en vond tijger zijn jas met strepen.
En bracht hem naar de tijger toe en zei; voortaan oppassen begrepen.
De tijger gaf hem een vette lik en sprak ik kijk voortaan beter uit.
Want als ik me weer ga wassen ,trek ik hem nooit meer uit.
Iedereen tevreden nu en tijger met zijn strepen ook weer trots.
Daarom ging hij van dit hachelijke avontuur maar slapen boven op zijn rots.

 

Jack.