Een dikke schele kikker.

 

Er was eens een kikker heel dik in de kleuren groen en geel.

Die voelde zich ongelukkig want hij was heel erg scheel.

Wanneer hij om zich heen keek zag hij van alles twee.

Nu je kan me wel geloven dat viel voor hem niet mee.

Soms zag hij twee reigers maar dan was het er toch een.    

Dan sprong hij heel snel rond want waar moest hij dan toch heen.

Er moet iets gaan gebeuren kwaakte hij nu ook hardop.

Want als ze me dan zien dan kost het me de kop.

Hij dook nu onder een lelieblad om daar tot rust te komen.

Maar slapen mocht hij niet nee ook niet even dromen.

Nu heel diep na gaan denken wie kon hem nu raad geven.

Misschien menneer de uil maar waar was die toch gebleven.

Zat hij nog in die dennenboom of zat hij in de grote eik.

Snel maar eens daar heen gaan dan vraag ik het gelijk.

Ja daar was de uil gelukkig was hij wakker.

En zei tegen de uil ik voel me zo een stakker.

Ik zie van alles twee heb jij misschien een raad.

Iets waardoor ik weer gewoon kan kijken en wat me dan ook staat.

Ja zei meneer de uil ik zie het al je moet een bril.

Ik zal hem wel even maken voor je, zit jij maar even stil.

De uil ging aan het meten en ja zowaar het ging hem lukken

Hij gaf de kikker de bril ja hoor dat scheelde stukken.

Hij keek weer gewoon en zag nu van alles een .

En bedankte de wijze oude uil en sprong gelukkig heen.

 

Jack.