De onfortuinlijke leeuw.
Onder een boom daar sliep een leeuw, hij was oud en versleten.
Hij snurkte wat en gaf een geeuw, iedereen was hem vergeten.
Ineens was daar de giraf, die zei; goedemorgen meneer .
Ik heb even je nieuwe gebit gehaald, zodat je weer kan eten.
Bedankt zei nu de leeuw, waar heb ik dat aan verdiend.
Nee, wees maar stil ik weet het al, je bent een echte vriend.
Snel deed de leeuw, t’ gebit weer in zijn bek.
En keek vertederd, naar de giraf zijn lange nek.
Kom zei de giraf, laten wij snel wat drinken in de grote plas.
Ik ben het echt vergeten, en jij weet nog precies waar dat was.
Nu liepen zij dan zij aan zij, de leeuw die floot een deuntje.
En bij alles wat hij zag, was de giraf zijn steuntje.
De leeuw die zag iets lekkers liggen, en nam een grote ferme hap.
Maar o och arm, zijn nieuwe gebitje dat zij knap.
Verdrietig keek de leeuw, nu op naar de giraf.
Die keek ook heel verbaast en zei; ik sta nu, echt paf.
Ik ga nu weg hoor zei de leeuw, ik denk ik ga maar slapen.
Want een leeuw zonder gebit, iedereen zit mij maar aan te gapen.
De leeuw ging weg, op naar zijn bed, giraf nam zijn gebit.
En liet het nog weer repareren, en dacht! Ja, leeuw, dat is nu shit.
Nu brult de leeuw, met nieuwe tanden, en laat het een ieder zien.
Dus kijk maar uit als je de leeuw ziet, hij bijt in je billen misschien.
jack.
Maak jouw eigen website met JouwWeb