De verdrietige reus.
Helemaal boven in de bergen, daar woonde een echte reus.
Verdrietig keek hij om zich heen, waarom had hij geen keus.
Hij wou graag een gezin, maar kon geen vrouwtje vinden.
Misschien dat er ver weg nog iets was dat hem zinde.
Nu huilde hij dikke tranen, hij voelde zich alleen.
En dacht o jee wat moet ik toch, waar moet ik daar voor heen.
De tranen van de reus, liepen in grote stromen.
Naar het dorpje ver bene, daar zagen ze het komen.
Want als de reus aan het huilen was, gebeurde dat iedere keer.
Dan werd het dorpje overstroomd, iedere keer maar weer.
Dit kan toch echt niet langer, riepen ze eensgezind.
We loven een beloning uit, voor wie een reuzenvrouwtje vindt.
Ze maakte een tv spotje, dat ging door heel het land.
En zette ook veel oproepjes, in een landelijke krant.
Een oude tovenaar, die vroeg het aan de noordenwind.
Zeg beste brave borst, weet jij waar ik zo een vrouwtje vind?
De noordenwind die zei wacht, ik vraag het ook aan mijn vrinden.
Want met zuid, west en oost moeten we toch iets kunnen vinden.
Zuid die krabde zich achter zijn oor, en fronste zijn wenkbrauwen
Want ja hij wist als enige, iets over reuzenvrouwen.
Hij snelde als de zuidenwind kan doen, razend er vandoor.
En bij de reuzenvrouwen, legde hij het probleempje voor.
Er was er eentje bij, die had er wel oren naar.
En vond de vraag van zuid, dan ook beslist niet raar.
Nu is het in het dorpje, eindelijk weer lang droog.
En dankbaar kijken de dorpelingen, naar de reuzenfamilie omhoog.
jack.
.
Maak jouw eigen website met JouwWeb